Bijnierstress / uitputting opsporen doe je zo

Dus, ik miste twee weken geleden mijn vlucht naar Portugal (danku, verkeer in Brussel).
 Gaf dat stress? Njoah. Ik heb het halverwege de weg naar de luchthaven al losgelaten, het was duidelijk dat het niet haalbaar was. Ik leef in vertrouwen en weet dat ik krijg wat ik nodig heb, ook al ziet dat er misschien niet uit zoals ego het mooi *geregeld* had en ik dacht dat het er ging uitzien.

 Doordat mijn terugvlucht dan ook nog eens geannuleerd werd (ondanks 20 minuten bellen met Brussels Airlines om dat te voorkomen…) én mijn nieuwe heenvlucht niet geboekt kon worden door “technische problemen”, was het duidelijk… Ik mocht niet vertrekken. Danku universum 😊
 Want de overgave en de rust die ik thuis gevonden heb, ging ik sowieso niet gevonden hebben op vakantie. Ik ging namelijk op bezoek bij vrienden die 1. Aan het werk zijn de hele week en 2. Een kleuter hebben… Hoe leuk het ook ging geweest zijn om de vrienden in kwestie terug te zien, mijn situatie thuis is wel een pak chiller, zelfs al zijn die vrienden niet van het “druk opleggende” type. 😊 (Die heb ik niet (meer) 😉).

 Plus, let’s face it, er is iets aan vakantie dat toch in je hoofd geraakt waardoor je vindt dat je nu wel iets moet gaan doén omdat je ergens bent waar je anders niet bent en daar het meeste moet proberen uithalen?!
 Dat heb je dus niet als je thuis in je zetel hangt terwijl alles zo geregeld is dat niemand verwacht dat je buitenkomt. Geen werk, geen externe zorg voor een paard, geen afspraken, niks. Dan mis je ook niks als je niks doet. Ideaal.
 Daar heb ik de rust gevonden die mijn lichaam écht nodig had; in niks doen.
 Slapen, dutjes, koken, eten, lezen, badjes, knuffelen met het enige wezen die op dat moment inspirerend is door de rust die ze van nature nemen: een kat!  

Na drie hectische maanden op stal + cliënten + een online academy + een nieuw e-course schrijven én een diagnose voor m’n paard die veel (veeeel) van me gevraagd hebben, fysiek, emotioneel en mentaal, was dat maar net op tijd want ik zag er doodmoe uit, voelde me ook zo (alles was teveel) EN ik begon aan mijn basale lichaamstemperatuur te zien dat mijn bijnieren niet blij waren.
 Aan mijn wat? Mijn basale lichaamstemperatuur (BLT).
 Dat is je lichaamstemperatuur ’s ochtends gemeten, vlak na ontwaken, nog voor je uit bed komt.
 Dat is voor een vrouw van vruchtbare leeftijd (die geen hormonale anticonceptie neemt die je je cyclus ontneemt…), dé manier om je cyclus op te volgen en ook te gebruiken als vorm van anticonceptie omdat je perfect weet wanneer je vruchtbare periode is. En die is best kort.

Aan de hand van de BLT doorheen de maand, de consistentie van de vaginale afscheiding die ze registreren en hoe lang en wanneer ze menstrueren/spotting hebben, zie ik bij mijn cliënten hoe het staat met hun oestrogeen, progesteron, bijnieren en schildklier. Dat zegt mij veel meer dan een bloedanalyse van je hormonen!

Mijn gemiddelde cyclus (als die bestaat…) ziet er zo uit. Hier was het al een beetje fout aan het gaan (september) want ik heb 1 dag van 36,6° pre-ovulatie. In een “ideale situatie” heb ik dat niet; dus een situatie waarin ik ook vaak gewoon thuis kan blijven en niet elke dag op de baan moet zijn (want dat is voor mij een extreem uitputtende factor. Dat heb ik de voorbije maanden duidelijk gezien...)
 Je ziet op de rode lijn wanneer de eisprong geweest is en daarna stijgt je BLT tot je ongesteld wordt, dan dropt die weer. Als je zwanger bent, dan blijft die temperatuur verhoogd als warm nestje voor het embryo.

 Vóór je eisprong, dus in je folliculaire fase, kan je veel zien aan je BLT! Meer om op te noemen in deze post, maar om het verschil te duiden zie je hier mijn folliculaire temperaturen van de maand oktober.

Pre-ovulatie wil je liefst de stabiele temperaturen die je meer ziet op de eerste chart. Als het even kan.
 Is het niet zo, dan is dat een teken dat er ruimte is voor meer rust.
 Onderbroken nachten, zoals kan gebeuren met kleine kinderen in huis, kunnen je ook zo’n resultaat geven (of zelfs nog veel grotere schommelingen). Die zijn namelijk best een belasting voor je bijnieren.

Dit is een chart van iemand met 2 kleine kinderen die vaak wakker worden ’s nachts. Je ziet aan de extreme schommelingen dat het niet zo best is voor je bijnieren.
Nu niet dat je daar veel aan kan doen natuurlijk.   Soms is een situatie gewoon wat ze is, je kan je kinderen niet uit je leven halen als beïnvloedende factor, net zoals ik mijn paard er ook niet kon uithalen. Zien of je er af en toe eens een break van kan krijgen, is dan je beste plan van aanpak waardoor je het langer gaat kunnen dragen.

 In het leven gaan we uit balans, om ons eraan te herinneren om weer op zoek te gaan naar die balans.
 Soms duurt dat even en sommige mensen vinden die nooit echt volledig.
 Ik vond deze interessant om te delen omdat het de eerste keer is dat ik zelf zo goed kon zien aan mijn eigen BLT dat er iets niet juist zat. Life happens, bij iedereen. 😉
 Het is goed om je er simpelweg bewust van te zijn, want dat is vaak een confronterend moment. Net zoals op de weegschaal gaan staan heel confronterend en op dat moment nodig kan zijn, is zien wat je BLT doen, ook zo’n moment van “oei, mijn lichaam is niet zo blij… Misschien toch tijd om de dingen wat anders te gaan doen”.

Nu, die bijnieren.

 Bijnieruitputting en bijnierstress, adrenal fatigue, zijn benamingen die ik vaak tegenkom in de praktijk en waar veel mensen actief proberen uit geraken. Ironisch, want dit is nu één van die zaken waar je je niet uit kan *doen*, maar enkel meer in balans kan brengen door te *zijn*.
 Nouja er zijn wel zaken die kunnen ondersteunen natuurlijk; aansterkende voeding, fytotherapie, acupunctuur, voetreflexologie, massages, sauna, blauw licht vermijden na zonsondergang, creatief bezig zijn, dansen,…
 Maar de essentie is je lichaam geven wat het echt nodig heeft en dat kan je niet bespoedigen.
 Rusten dus. Je kan niet sneller rusten, rust is rust.
 Gewoon niks doen. Plat liggen, zitten, misschien korte wandelingen als dat goed voelt (en enkel dan!). Lezen, maar dan fictie.
 Niet teveel informatie consumeren. Want als je iets wil bereiken, eender wat, omring je je best met mensen die hetzelfde doel hebben.
 Probeer je eens voor te stellen dat je probeert te rusten terwijl iedereen om je heen gejaagd is en veel lawaai maakt. Of… Je probeert te rusten bij mensen die vertragen, hun tijd nemen om uitgebreid te koken, een dutje doen na het eten, een boek lezen,…
 In de tweede situatie gaat je lichaam logischerwijze veel kalmer zijn en veel geslaagder tot diepe rust komen

 Hetzelfde geldt voor social media en TV want dat zijn ook de “mensen” waar je je mee omringt: allemaal accounts/mensen die actief een doel nastreven, die aan het werken zijn, die dingen presteren die jij niet presteert op dat moment, die je zeggen wat je “moet” doen om dit of dat te bereiken. Weer doen-doen-doen. Neen. Daarvan gaat je zenuwstelsel weer aan staan en bovendien zijn de dopamine shots die je krijgt ervan, nefast voor je herstelproces.
 Geen social media of TV; dat is één van die actieve mensen in je buurt, die in je hoofd geraken en de stemmetjes aanwakkeren die je zeggen wat je allemaal “zou moeten doen”.
 De rust die onze bijnieren en zenuwstelsel echt nodig hebben, begint bij die stemmetjes.
 Want je mag op het mooiste strand in de Malediven liggen; zolang je hoofd in “moeten” status zit, krijg je geen echte ontspanning in je lichaam en registreren je bijnieren niet dat er rust is.

Dat wordt niet beter gemaakt door wat blijkbaar bekend staat als ‘vakantiestress’. De druk dat je moét genieten van je vakantie, dat je bepaalde dingen moét doen om het een geslaagde vakantie te kunnen noemen.
 Wat zijn mensen toch gekke, contradictorische wezens. 😉

Het meest geslaagde en meest heilzame gevoel dat je kan nastreven, vind ik, is verveling.
 Op het moment dat mijn lichaam klaar is met rusten en mijn hoofd terug actief wordt en dingen wíl gaan doen, weet ik dat het goed is. Daar gaat voor mij altijd zeven tot tien dagen van niks doen aan vooraf, vooraleer ik vanuit flow terug in gang schiet. Niet vanuit moeten.
 Met zeker 10-12u slaap per etmaal. Heerlijk!

Dat zou ik vroeger niet gekund hebben; toen voelde ik me schuldig als ik niks deed. Het heeft heel wat innerlijk-kind werk geduurd om te kunnen relaxen in *zijn*, aangezien niemand me ooit dat voorbeeld heeft gegeven. Het is als een nieuwe taal leren; de realisatie dat je goed genoeg bent als je dagen na elkaar niks “presteert”. Kan jij dat?

Ik denk (en zie in mijn praktijk…) dat véél vrouwen zo’n diepe rustperiode kunnen gebruiken, als we ze kunnen toelaten.
Meer nog dan mannen, want rust en niks doen is een essentieel onderdeel van vrouwelijke energie, terwijl we vaak net veel tijd doorbengen in mannelijke energie (doen, presteren, problemen oplossen, geven in plaats van ontvangen,…).
Rust is essentieel om de mannelijke en vrouwelijke energie weer in balans te brengen.

Want erna, en dat voel ik nu heel duidelijk, loop ik weer over van energie, creativiteit en liefde voor mijn missie. 😊
Zo efficiënt is niks doen.   

 * De app die ik hiervoor gebruik is Fertilityfriend. Die vind ik top omdat je zo’n droge grafiek krijgt die gewoon superduidelijk is. Niks fancy of esthetisch mooi, wel analytisch heel duidelijk. En de feature die je nodig hebt om je temperaturen in te geven en een duidelijke grafiek te krijgen, zit in het gratis pakket, in tegenstelling tot veel andere apps waar die net betaling voor vragen.
 Een basis thermometer van de apotheek is goed genoeg om te beginnen, je moet enkel een beetje in de routine geraken van je temperatuur (vaginaal) te meten voor je uit bed hupt. 😊 In mijn ervaring hebben de meeste vrouwen geen twee cijfers naar de komma nodig om er een goed beeld op te krijgen, dus dan moet je niet meteen op zoek naar een fancy thermometer.
 Op deze manier je cyclus bijhouden is véééél realistischer dan enkel ingeven wanneer je ongesteld bent in een app, zo heb ik al menig vrouw ongepland zwanger weten raken... Die apps schatten namelijk in wanneer je vruchtbare periode is, wat heel iets anders is dan zelf je temperatuur en de consistentie van je vaginale afscheiding/cervicaal mucus ingeven!

Bovenal vind ik dit een geweldige manier om je lichaam te leren kennen als vrouw. Na een paar maand weet je namelijk al op voorhand wanneer je vruchtbare periode er aan komt, weet je zeker wanneer je ongesteld gaat worden,… Zo kan je meer op het ritme van je cyclus leven. 😊